* * * (i stałeś się)

2011

i stałeś się nagle czymś więcej od

muchy wścibskiej bez zaproszenia

ważki dużej jak wyrzut sumienia

komara którego jedną myślą dałoby się zniszczyć

pszczoły co tak mocno w serce kłuje

osy która niebezpieczeństwo zwiastuje

i mieszkasz tak cicho

Sam

w wielkim domu co pięknem przeraża

nawet doczesnych

a ból mojej nieobecności bardziej boli niż

śmierć tysięcy

Boże mój w

zapomnianej wielkości